Φάρμακα για αλλεργίες

Η χρήση θεραπειών όπως συνταγογραφείται μπορεί να δείξει μια τεράστια αλλαγή στην υγεία, τη διάθεση και την ανάπτυξη ενός ασθενούς όταν το αλλεργικό φάρμακο ή η ρουτίνα θεραπείας εργάζεται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων.

Υπάρχουν διάφορες μορφές φαρμάκων για αλλεργίες:

Αντιισταμινικά

Τα αντιισταμινικά λειτουργούν αναστέλλοντας τις φλεγμονώδεις επιδράσεις της ισταμίνης, μιας από τις σημαντικότερες χημικές ουσίες που απελευθερώνει το σώμα όταν έρχεται σε επαφή με ένα αλλεργιογόνο στο οποίο είστε ευαισθητοποιημένοι. Τα αντιισταμινικά είναι πιθανώς ο πιο γνωστός τύπος φαρμάκων αλλεργίας και τα περισσότερα διατίθενται εύκολα από φαρμακείο χωρίς ιατρική συνταγή. Μπορούν να ηρεμήσουν το φτέρνισμα, κνησμό, καταρροή και κνίδωση. Έρχονται σε δισκία, υγρά, δισκία τήξης ή ρινικά σπρέι. Τα νεότερα, μη κατασταλτικά και λιγότερο καταπραϋντικά αντιισταμινικά είναι ασφαλέστερα από τα παλαιότερα αντιισταμινικά, επειδή είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν υπνηλία ή καταστολή.

Ανταγωνιστές Λευκοτριενίου

Αυτό το αλλεργικό φάρμακο εμποδίζει τη δράση μιας ομάδας χημικών ουσιών, των λευκοτριενίων, οι οποίες συστέλλουν τους μυς γύρω από τους αεραγωγούς των πνευμόνων. Όπως και η ισταμίνη, απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της αλλεργικής αντίδρασης κυρίως από κύτταρα του σώματος, μαστοκύτταρα, τα οποία είναι κεντρικά στην ενεργοποίηση της αλλεργικής αντίδρασης.

Βρογχοδιασταλτικά

Δουλεύουν χαλαρώνοντας τον λείο μυ των αεραγωγών του πνεύμονα. Τα βρογχοδιασταλτικά χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του σφίξιμου και του συριγμού στο στήθος, τα οποία είναι τα άμεσα συμπτώματα άσθμα. Εάν πάσχετε από περιστασιακό συριγμό ή σφίξιμο στο στήθος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε με ασφάλεια βρογχοδιασταλτικά ως εφάπαξ θεραπεία. Εάν τα συμπτώματα του θώρακα είναι παρατεταμένα, τα βρογχοδιασταλτικά πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με μια συσκευή εισπνοής κορτικοστεροειδών, η οποία θα θεραπεύσει τη μακροπρόθεσμη φλεγμονή που υφίσταται επαναλαμβανόμενες προσβολές άσθματος.

Αποσυμφορητικά

Τα αποσυμφορητικά συστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία στη μύτη και μπορούν να χορηγηθούν ως ρινικό σπρέι, σταγόνες ή ως δισκία για άμεση ανακούφιση της ρινικής απόφραξης. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για περισσότερο από 7 ημέρες, καθώς μπορούν να βλάψουν τους ιστούς της μύτης και να προκαλέσουν επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Χρωμόνες

Τα φάρμακα, cromolyn sodium (ή cromolyn) Και nedocromil, συνήθως ομαδοποιούνται ως χρωμόνες (ονομάζονται επίσης χρωμογλυκικά). Το Cromoglycate δρα αναστέλλοντας τις αποκρίσεις των κυττάρων που απελευθερώνουν την ισταμίνη κατά τη διάρκεια μιας αλλεργικής αντίδρασης και μπορεί να είναι μια χρήσιμη εναλλακτική λύση για ένα αντιισταμινικό στην πρόληψη αλλεργικών αντιδράσεων. Ωστόσο, αυτή η θεραπεία λειτουργεί μόνο εάν ληφθεί πριν από την επαφή με το αλλεργιογόνο και μπορεί να χρειαστούν μερικές εβδομάδες για να εμφανιστούν τα αποτελέσματα της θεραπείας. Το Cromoglycate χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον σε οφθαλμικές σταγόνες και είναι πιο ευεργετικό σε αυτήν τη θεραπεία, καθώς τα αντιισταμινικά δεν προσφέρουν πάντα μεγάλη ανακούφιση από τα αλλεργικά συμπτώματα των ματιών.

Αδρεναλίνη

Αδρεναλίνη (επινεφρίνη) χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του αναφυλακτικού σοκ, όπου τα ξαφνικά, υψηλά επίπεδα ισταμίνης και άλλων ουσιών που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια μιας αλλεργικής αντίδρασης προκαλούν στον ασθενή δυσκολία στην αναπνοή και μπορεί επίσης να προκαλέσει απώλεια συνείδησης. Λειτουργεί εξουδετερώνοντας όλες τις επιδράσεις στο σώμα της ξαφνικής απελευθέρωσης στο αίμα της ισταμίνης και των λευκοτριενίων. Αυτό το φάρμακο είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την οξεία σοβαρή γενικευμένη αλλεργική αντίδραση γνωστή ως «αναφυλαξία» και έχει σώσει πολλές ζωές.

Το αναφυλακτικό σοκ μπορεί να συμβεί αμέσως μετά την επαφή με αλλεργιογόνο ή έως και μερικές ώρες αργότερα. Η αδρεναλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το σώμα και μειώνει το πρήξιμο που σχετίζεται με αλλεργική αντίδραση, ανακουφίζει συμπτώματα άσθματος, διευκολύνει την αναπνοή, σφίγγει τα αιμοφόρα αγγεία και διεγείρει την καρδιά. Η έρευνα έχει δείξει ότι όσο πιο γρήγορα χορηγείται η αδρεναλίνη μόλις ξεκινήσει μια αναφυλακτική αντίδραση, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα της υγείας για τον ασθενή. Για αυτόν τον λόγο, στα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο αναφυλαξίας συχνά συνταγογραφείται μια μόνο μονάδα για αυτοχορήγηση με ένεση ή μέσω αυτόματης συσκευής ένεσης (για παράδειγμα Epipen, Jext ή Anapen) η οποία ενεργοποιείται όταν πιέζεται σταθερά στο δέρμα. Η προτιμώμενη θέση για ένεση είναι στο μυ του εξωτερικού του μηρού. Είναι σημαντικό να μεταφέρονται πάντα με το αλλεργικό άτομο και να είναι διαθέσιμα για χρήση. Οι αυτοεγχυτές αδρεναλίνης μοιάζουν με στυλό και συνταγογραφούνται σύμφωνα με το βάρος του ασθενούς. Στα περισσότερα παιδιά θα χορηγηθεί κατώτερος εγχυτήρας, αλλά σε μεγαλύτερα παιδιά και εφήβους θα συνταγογραφηθεί η έκδοση για ενήλικες.

Μόλις δοθεί μια δόση αδρεναλίνης, ένα ασθενοφόρο πρέπει να κληθεί και ο ασθενής πρέπει να πάει στο νοσοκομείο, ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε περαιτέρω αντίδραση.

Τα κορτικοστεροειδή

Τα κορτικοστεροειδή ονομάζονται συχνά «στεροειδή». Τα στεροειδή που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των αλλεργιών είναι σχεδόν όμοια με τη φυσική ορμόνη, την κορτιζόλη, η οποία παράγεται από τα επινεφρίδια του σώματος. Τα φαρμακευτικά κορτικοστεροειδή λειτουργούν εμποδίζοντας το σώμα να κάνει τους χημικούς αγγελιοφόρους (που ονομάζονται κυτοκίνες) οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την παράταση της άμεσης φλεγμονής των ιστών που εμφανίζεται μετά την έκθεση σε αλλεργιογόνα. Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται επομένως για τη θεραπεία της μακροχρόνιας φλεγμονής που υφίσταται σε χρόνιες καταστάσεις όπως άσθμα, αλλεργικές παθήσεις του δέρματος, αλλεργική ρινίτιδα και πολυετής ρινίτιδα.

Μπορούν να χορηγηθούν με ρινικό σπρέι για πυρετό σανού και πολυετή αλλεργική ρινίτιδα. Μειώνουν το πρήξιμο. Το πρήξιμο προκαλεί βουλωμένη, καταρροή και φαγούρα. Μπορούν επίσης να ληφθούν με εισπνοή, για άσθμα και ως κρέμες ή αλοιφές για αλλεργικές παθήσεις του δέρματος. Για να αποφευχθούν οι ανεπιθύμητες ενέργειες, αυτές οι συσκευές εισπνοής και σπρέι είναι σχεδιασμένες ώστε να λειτουργούν στην επιφάνεια της μύτης ή του πνεύμονα και να απορροφώνται ελάχιστα στην κυκλοφορία του αίματος. Ορισμένες αλλεργικές αποκρίσεις περιλαμβάνουν μια δεύτερη αντίδραση όψιμης φάσης μετά την αρχική αλλεργική αντίδραση. Αυτό το δεύτερο στάδιο αλλεργικής αντίδρασης προκαλείται από το ανοσοποιητικό σύστημα που καλεί περαιτέρω ανοσοκύτταρα να υπερασπιστούν το σώμα. Αυτά τα κύτταρα απελευθερώνουν χημικές ουσίες που επιδεινώνουν περαιτέρω το μέρος του σώματος που είναι ήδη ερεθισμένο από την αρχική αλλεργική αντίδραση και μπορεί επίσης να προκαλέσει πρόσθετα συμπτώματα σε άλλα μέρη του σώματος. Τα κορτικοστεροειδή, σε αντίθεση με τα αντιισταμινικά, μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα αυτών των αντιδράσεων όψιμης φάσης, περιορίζοντας τη δραστηριότητα των κυττάρων που είναι υπεύθυνα για την απελευθέρωση περαιτέρω χημικών ουσιών στο σώμα. Με αυτόν τον τρόπο τα στεροειδή όχι μόνο μειώνουν τη φλεγμονή, αλλά μπορούν επίσης να σταματήσουν μια συνεχιζόμενη χρόνια αλλεργική φλεγμονή.

Τα κορτικοστεροειδή μπορούν να ληφθούν σε μορφή δισκίου για τη θεραπεία πολλαπλών εκδηλώσεων αλλεργικής νόσου, για παράδειγμα σε έναν ασθενή που πάσχει από άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα και έκζεμα. Η συνταγογράφηση κορτικοστεροειδών σε μορφή δισκίου προορίζεται για σοβαρές αλλεργικές καταστάσεις.

Ένας ασθενής που χρησιμοποιεί στεροειδή θα πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά και να πραγματοποιεί τακτικές εξετάσεις.

Αντι-IgE θεραπεία

Η σημασία της ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE) σε ατοπικές διαταραχές όπως το άσθμα, η αλλεργική ρινίτιδα, οι τροφικές αλλεργίες και η ατοπική δερματίτιδα έχουν τεκμηριωθεί. Η αύξηση της ολικής IgE στον ορό συνήθως απαντάται σε πολλούς ατοπικούς ασθενείς, και σε άτομα με προδιάθεση, παράγεται ειδική αλλεργιογόνο IgE. Τα IgE αντισώματα είναι η πιο κοινή αιτία του ανοσοποιητικού συστήματος να αντιδρά σε αλλεργιογόνο και να προκαλεί αλλεργική απόκριση. Τα αντι-IgE φάρμακα σχεδιάζονται για να μειώσουν την ευαισθησία στα εισπνεόμενα ή κατάποση αλλεργιογόνων, ειδικά στον έλεγχο του μέτριου έως σοβαρού αλλεργικού άσθματος, το οποίο δεν ανταποκρίνεται σε υψηλές δόσεις κορτικοστεροειδών. Παίρνουν τα αντισώματα IgE εκτός κυκλοφορίας. Το αντι-IgE φάρμακο μπορεί να επιτρέψει σε ορισμένα άτομα να μειώσουν, ακόμη και να σταματήσουν, τις εισπνεόμενες θεραπείες στεροειδών. Το Omalizumab ήταν το πρώτο εξανθρωπισμένο μονοκλωνικό αντίσωμα κατά της IgE που κυκλοφόρησε το 2005. Εν τω μεταξύ, υπάρχει μεγάλη εμπειρία με αυτό το φάρμακο που επίσης ενδιαφέρει πολύ καλά στη χρόνια αυθόρμητη κνίδωση.

Ανοσοθεραπεία με αλλεργιογόνα

Η ανοσοθεραπεία με αλλεργιογόνα, επίσης γνωστή ως ευαισθητοποίηση ή υποαισθητοποίηση, είναι μια ιατρική θεραπεία για ορισμένους τύπους αλλεργιών. Ανακαλύφθηκε από τους Leonard Noon και John Freeman το 1911, η ανοσοθεραπεία με αλλεργιογόνα είναι το μόνο φάρμακο που είναι γνωστό ότι αντιμετωπίζει όχι μόνο τα συμπτώματα αλλά και τις αιτίες των αναπνευστικών αλλεργιών. Είναι η μόνη αιτιώδης θεραπεία που αλλάζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι χρήσιμο για περιβαλλοντικές αλλεργίες, αλλεργίες σε τσιμπήματα εντόμων και άσθμα. Το όφελος για τις τροφικές αλλεργίες είναι ασαφές και επομένως δεν συνιστάται. Η ανοσοθεραπεία αντενδείκνυται σε ασθενείς με σοβαρό, ασταθές ή ανεξέλεγκτο άσθμα.

Ανοσοθεραπεία με αλλεργιογόνο ένεση - SCIT

Η ανοσοθεραπεία με αλλεργιογόνο περιλαμβάνει την ένεση αυξανόμενων ποσοτήτων αλλεργιογόνου κάτω από το δέρμα έως ότου μειωθεί η ευαισθησία στο αλλεργιογόνο. Οι ενέσεις χορηγούνται πρώτα εβδομαδιαίως ή δύο φορές την εβδομάδα και μετά μηνιαίως για περίοδο 3-5 ετών. Τα συμπτώματα αλλεργίας δεν σταματούν όλη τη νύχτα. Συνήθως βελτιώνονται κατά το πρώτο έτος θεραπείας, αλλά η πιο αξιοσημείωτη βελτίωση συμβαίνει συχνά κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους. Μέχρι τον τρίτο χρόνο, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ευαισθητοποιημένοι στα αλλεργιογόνα που περιέχονται στις λήψεις - και δεν έχουν πλέον σημαντικές αλλεργικές αντιδράσεις σε αυτές τις ουσίες. Μετά από μερικά χρόνια επιτυχημένης θεραπείας, ορισμένοι άνθρωποι δεν έχουν σημαντικά προβλήματα αλλεργίας ακόμα και μετά τη διακοπή των ελαστικών αλλεργίας. Άλλοι άνθρωποι χρειάζονται συνεχείς λήψεις για να διατηρήσουν τα συμπτώματα υπό έλεγχο. Αυτή η θεραπεία είναι πολύ αποτελεσματική για την αλλεργία στη μέλισσα, τη σφήκα, το κίτρινο σακάκι, το σφήκα και το δηλητήριο μυρμηγκιών και για την αλλεργία σε ορισμένα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα όπως γρασίδι, ζιζάνια και γύρη δέντρων. Η ανοσοθεραπεία με ένεση μπορεί επίσης να είναι επωφελής για τη διαχείριση αλλεργίας σε γάτες, σκύλους, ακάρεα σκόνης και μούχλα. Αυτός ο τύπος αλλεργικής φαρμακευτικής αγωγής είναι η μόνη μορφή θεραπείας για αλλεργικές ασθένειες που μπορεί να μειώσει έντονα τα συμπτώματα ή μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη επίλυση των συμπτωμάτων χωρίς φάρμακα και, όταν χορηγείται σε παιδιά, μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη περαιτέρω αλλεργικής νόσου. Επειδή υπάρχει κίνδυνος σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης αμέσως ή λίγο μετά την ένεση, η ανοσοθεραπεία αλλεργιογόνου πρέπει να χορηγείται σε ιατρείο όπου υπάρχουν κατάλληλα φάρμακα και εξοπλισμός. Οι ασθενείς πρέπει να παραμείνουν υπό ιατρική παρακολούθηση για 20 - 30 λεπτά μετά την ένεση ανοσοθεραπείας σε περίπτωση εμφάνισης αλλεργικής αντίδρασης. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι συνήθως τοπικές και ήπιες και συνήθως μπορούν να εξαλειφθούν προσαρμόζοντας τη δοσολογία. Τα οφέλη μπορεί να διαρκέσουν για χρόνια μετά τη διακοπή της θεραπείας.

Υπογλώσσια (στοματική) αλλεργιογόνο ανοσοθεραπεία - SLIT

Η υπογλώσσια ανοσοθεραπεία (SLIT) είναι μια νεότερη μορφή ανοσοθεραπείας. Αντί για ένεση αλλεργιογόνου κάτω από το δέρμα, χορηγούνται μικρές δόσεις κάτω από τη γλώσσα για δύο λεπτά και στη συνέχεια καταπίνονται. Υπάρχουν δύο τύποι SLIT - δισκία και σταγόνες - τη στιγμή που διατίθενται για γύρη γρασιδιού, ακάρεα οικιακής σκόνης και αμβροσία. Υπογλώσσια δισκία αλλεργιογόνου (SLIT-tablets) - Το αλλεργιογόνο διαμορφώνεται σε ένα ταχέως διαλυτό δισκίο που διατηρείται κάτω από τη γλώσσα μέχρι να διαλυθεί πλήρως. Τα δισκία αυτοχορηγούνται, μία φορά την ημέρα. Υπογλώσσια υγρά εκχυλίσματα αλλεργιογόνου (SLIT-σταγόνες) - Ένα υδατικό ή υγρό εκχύλισμα αλλεργιογόνου, χορηγούμενο ως σταγόνες, διατηρείται επίσης κάτω από τη γλώσσα για λίγα λεπτά και στη συνέχεια καταπίνεται. Το αλλεργιογόνο λαμβάνεται μέσω του στοματικού βλεννογόνου. Το κράτημα του εκχυλίσματος κάτω από τη γλώσσα φαίνεται πιο αποτελεσματικό για τη χορήγηση ενεργού φαρμάκου. Η υπογλώσσια ανοσοθεραπεία (SLIT) - η θεραπεία με δισκία ξεκινά με την πρώτη δόση που χορηγείται υπό ιατρική επίβλεψη και στη συνέχεια η χορήγηση συνεχίζεται μία φορά την ημέρα και χορηγείται από τον ασθενή ή τον φροντιστή στο σπίτι.

Οι πάσχοντες από αλλεργία είναι συχνά αλλεργικοί σε περισσότερα από ένα αλλεργιογόνα. Οι λήψεις μπορούν να ανακουφίσουν περισσότερα από ένα αλλεργιογόνα, ενώ οι θεραπείες SLIT περιορίζονται σε ένα μόνο αλλεργιογόνο.

Υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα αυτών των διαφορετικών μορφών φαρμάκων για αλλεργίες

• Το SLIT είναι ασφαλέστερο, με λιγότερες τοπικές και συστηματικές αλλεργικές αντιδράσεις από το SCIT.
• Το SLIT είναι πιο άνετο για ασθενείς, χωρίς βελόνα.
• Το SLIT είναι πιο βολικό για τους ασθενείς και τους κλινικούς ιατρούς επειδή η θεραπεία χορηγείται από τον ασθενή ή τον φροντιστή στο σπίτι.

• Η τήρηση της θεραπείας από τον ασθενή είναι σημαντική. Οι ασθενείς που χάνουν τακτικά δόσεις μπορεί να μην έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.
• Η εκπαίδευση των ασθενών θα απαιτείται για να διασφαλιστεί ότι η θεραπεία πραγματοποιείται με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Οι ασθενείς θα απαιτήσουν εκπαίδευση σχετικά με τον τρόπο συνέχισης της θεραπείας μετά από χαμένες δόσεις.

Ρωτήστε τον εξειδικευμένο γιατρό αλλεργιολόγο ή αλλεργία, μπορεί να σας βοηθήσει να λάβετε καλές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες αποφάσεις.