Τύποι αλλεργιών
Οι αλλεργίες ταξινομούνται σε αλλεργίες με μεσολάβηση IgE και μη IgE.
Η IgE μεσολαβεί σε αλλεργία
Στην αλλεργία που προκαλείται από IgE το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει μεγάλες ποσότητες μιας κατηγορίας αντισωμάτων γνωστών ως IgE αντισωμάτων που είναι ειδικά για το συγκεκριμένο προσβλητικό αλλεργιογόνο. Αυτά τα IgE αντισώματα συνδέονται με την επιφάνεια των κυττάρων του σώματος που ονομάζονται «μαστοκύτταρα» τα οποία γίνονται ευαισθητοποιημένα σε IgE. Αυτά τα κύτταρα μπορούν στη συνέχεια να αναγνωρίσουν συγκεκριμένα αλλεργιογόνα την επόμενη φορά που θα έρθουν σε επαφή με το σώμα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται ευαισθητοποίηση και σε αυτό το στάδιο δεν υπάρχει φυσική συμπτώματα αλλεργίας.
Τα μαστοκύτταρα υπάρχουν στο δέρμα, τα μάτια, τη μύτη, το στόμα, το λαιμό, το στομάχι και το έντερο. Την επόμενη φορά που θα έρθουμε σε επαφή με το ίδιο αλλεργιογόνο, τα ιστιοκύτταρα το αναγνωρίζουν ως εχθρό και παράγουν ισταμίνη και άλλες χημικές ουσίες. Η απελευθέρωση αυτών των ουσιών από ιστιοκύτταρα προκαλεί τα αλλεργικά συμπτώματα. Στη μύτη, η απελευθέρωση ισταμίνης οδηγεί σε συμπτώματα ρινικής καταρροής, φαγούρα στη μύτη, φτέρνισμα που συνήθως σχετίζονται με φαγούρα κόκκινα μάτια.
Στο δέρμα τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ερυθρότητα και εξάνθημα τσουκνίδας. Στους σωλήνες αναπνοής οι αλλεργίες προκαλούν συριγμό, βήχα και έλλειψη αναπνοής, ενώ στο έντερο μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως κοιλιακή δυσφορία, ναυτία, έμετος και διάρροια. Οι σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις είναι επίσης γνωστές ως αναφυλαξίακαι μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.
Αλλεργία που δεν προκαλείται από IgE
Οι αντιδράσεις που δεν προκαλούνται από IgE, οι οποίες είναι ελάχιστα καθορισμένες τόσο κλινικά όσο και επιστημονικά, πιστεύεται ότι προκαλούνται από Τ-κύτταρα. Αυτός ο μηχανισμός σχετίζεται με διαταραχές όπως το έκζεμα επαφής (αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής). Ενώ τα συμπτώματα των αλλεργιών που προκαλούνται από IgE εμφανίζονται γρήγορα και αμέσως μετά την έκθεση στο αλλεργιογόνο, αυτό μπορεί να μην συμβαίνει με αλλεργίες που δεν προκαλούνται από IgE όπου τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν πολύ αργότερα, συνήθως 24-48 ώρες.
Οξεία απόκριση: αυτό λέμε συνήθως αλλεργία. Η άμεση αντίδραση συμβαίνει εντός 15 - 30 λεπτών από την έκθεση στο αλλεργιογόνο. Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης πρώιμης φάσης, οι χημικοί μεσολαβητές που απελευθερώνονται από ιστιοκύτταρα συμπεριλαμβανομένων ισταμίνης, προσταγλανδινών, λευκοτριενίων και θρομβοξάνης παράγουν τοπικές αποκρίσεις ιστών χαρακτηριστικές αλλεργικής αντίδρασης. Στην αναπνευστική οδό για παράδειγμα, αυτά περιλαμβάνουν το φτέρνισμα, έκκριση οιδήματος και βλέννας, με αγγειοδιαστολή στη μύτη, που οδηγεί σε ρινική απόφραξη και βρογχοσυστολή στον πνεύμονα, οδηγώντας σε συριγμό.
Απόκριση καθυστερημένης φάσης: Εμφανίζεται 4-6 ώρες μετά την εξαφάνιση των συμπτωμάτων της πρώτης φάσης και μπορεί να διαρκέσει ημέρες ή και εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης της τελευταίας φάσης στον πνεύμονα, η κυτταρική διήθηση, η εναπόθεση ινώδους και η καταστροφή των ιστών που προκύπτουν από την παρατεταμένη αλλεργική απόκριση οδηγούν σε αυξημένη βρογχική αντιδραστικότητα, οίδημα και περαιτέρω φλεγμονώδη κυτταρική στρατολόγηση. Αυτές οι παρατηρήσεις υποδηλώνουν ότι το IgE είναι καθοριστικό για την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στα αλλεργιογόνα λόγω της ικανότητάς του να προκαλεί απελευθέρωση μεσολαβητή μαστοκυττάρων, οδηγώντας απευθείας τόσο στις αντιδράσεις της πρώιμης όσο και της όψιμης φάσης.
Ποια στοιχεία εμπλέκονται στην αλλεργική αντίδραση:
Αλλεργιογόνο Συνήθως μια πρωτεΐνη, που μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.
Ανοσοσφαιρίνη (IgE) Ένα αντίσωμα που εμπλέκεται σε αλλεργικές αντιδράσεις.
Ιστιοκύτταρο Είναι κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που βρίσκονται στο δέρμα, στην αναπνευστική οδό και στο πεπτικό σύστημα. Τα μόρια IgE συνδέονται στην επιφάνειά τους. Η ισταμίνη και άλλοι μεσολαβητές παράγονται από ιστιοκύτταρα, τα οποία απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της αλλεργικής αντίδρασης προκαλώντας συμπτώματα αλλεργίας.
Ισταμίνη Αποθηκεύεται εντός του ιστιοκυττάρου και απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια της αλλεργικής αντίδρασης. Έχει την ικανότητα να διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία (αγγειοδιαστολή), να αυξάνει τη διαπερατότητα των αιμοφόρων αγγείων (διαρροή υγρών) και να διεγείρει τα νεύρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ερυθρότητα, πρήξιμο και κνησμό.